Nederlands Dagblad January 31, 2003
'Oorlog in Irak moet hard, snel en verrassend worden'
By Martijn Delaere
Zo moet het in Bagdad zijn: niet te warm, niet te koud, 's nachts helder. Prima weer voor een oorlog. Een korte, dat wel, want hoe langer de strijd duurt, hoe meer Amerikaanse soldaten zullen sneuvelen. En aan een straatoorlog wil al helemaal niemand denken.
Op de luchtmachtbasis McDill smeden militairen al maanden plannen voor een hypermoderne en snelle oorlog. De plannenmakers zitten niet in het Pentagon in Washington, maar bij US Central Command in Tampa, Florida. McDill is immens, met zijn eigen Burger King, kapper en tankstation. En toch is het niet groot genoeg.
Het parkeerterrein naast het hoofdkwartier is omgetoverd tot een camping. Vierenveertig landen hebben er hun tenten opgeslagen. Ze doen allemaal mee in de strijd tegen het terrorisme in en rond Afghanistan, dus mogen ze hier een caravan bemannen. De nationale vlag erop om ze uit elkaar te houden. De Nederlandse hangt er ook.
Een bont gezelschap dat moet benadrukken dat de oorlog tegen het terrorisme een coalitie-oorlog is. Maar een oorlog met één onbetwiste leider: generaal Tommy Franks, bevelhebber van Central Command en verantwoordelijk voor 25 landen van de Hoorn van Afrika tot Afghanistan. En niet te vergeten Irak. Duizenden kilometers zee, bergkammen en woestijn, met daaronder 65 procent van de olievoorraad in de wereld.
Onmisbaar
Sergeant Portsman uit Cleveland, Ohio is, net als zo veel andere militairen die in camouflagepak het zwaar bewaakte hoofdkwartier binnenstappen, reservist. Al direct na de aanslagen in New York en Washington werden de eerste reservisten opgeroepen en daar komt nog geen eind aan. Zeker niet nu op de luchtmachtbasis Al-Udeid in Qatar de vooruitgeschoven commandopost van generaal Franks wordt ingericht. ,,Duizend planners in Qatar? We geven nooit cijfers, maar dat zal wel zo ongeveer kloppen.'' Er wordt veel gespeculeerd over de Amerikaanse plannen en dus wordt er veel over geschreven. Maar in Tampa worden de plannen uitgewerkt die zeker níet in de kranten komen.
Volgens schout-bij-nacht b.d. Stephen Baker kan Saddam Husayn een Amerikaanse blitzkrieg verwachten, waarbij de Verenigde Staten met overweldigende kracht snel en hard de Iraakse machtscentra zullen vernietigen. Baker was midden jaren negentig chef-staf van de marine bij Central Command in Bahrein, nadat hij tijdens de Golfoorlog in 1991 hoofd operaties was geweest op het vliegdekschip USS Theodore Roosevelt. Nu is hij verbonden aan het Center for Defense Information in Washington.
,,Het zal de meest 'geadverteerde' oorlog uit de geschiedenis zijn. En een oorlog om op dvd te zetten. Watertandend zullen we kijken naar de beelden van de precisiegeleide bommen die hun doelen vernietigen. Weinigen wisten tijdens de Golfoorlog dat slechts zeven procent van de bommen 'slimme' bommen waren, die met behulp van een laserstraal naar hun doelen werden geleid. Nu zal dat naar mijn inschatting honderd procent zijn.''
In de ogen van Baker hoeft de oorlog niet langer dan tien dagen te duren. ,,Op de eerste dag zullen vanuit de lucht duizend doelwitten worden aangevallen. De dag daarop weer, en daarna weer. Zo snel mogelijk moet suprematie in de lucht worden bevochten. Daar zijn we nu al mee bezig, door bijna dagelijks Iraakse luchtverdedigings- en commandocentrales te bombarderen. Het politieke leiderschap in Irak moet worden onthoofd en verlamd.''
,,Het reguliere Iraakse leger, met het slechte materieel en de nog slechtere moraal, zal worden ontzien. Juist omdat het niet de oorzaak van het probleem is, maar de oplossing. Het kan na het verdwijnen van het regime in Bagdad een stabiliserende werking hebben. Ook wegen en bruggen zullen grotendeels met rust worden gelaten. Na tien dagen moeten dan miljoenen pamfletten boven Irak dwarrelen met de boodschap: Saddam Husayn bestaat niet meer, omhels je vrijheid.''
Digitale kaart
Te land zullen commando's van de Special Forces zo snel mogelijk vermoedelijke opslagplaatsen van chemische en biologische wapens willen vernietigen. ,,De Special Forces en paramilitairen van de CIA zijn nu al in Irak om alle doelwitten in kaart te brengen. Ze observeren vliegvelden die wij kunnen gebruiken als steunpunten in Irak. De prioriteit zal bij de landoperaties liggen op het voorkomen dat Saddam chemische en biologische wapens inzet'', zegt schout-bij-nacht Baker.
Iedere millimeter van Irak is inmiddels in kaart gebracht via commando's, satellieten en spionagevliegtuigen. ,,Wij hebben jaren kunnen werken aan de digitale kaart van Irak. Het moet in 2003 mogelijk zijn, binnen tien minuten informatie van de sensor naar de schutter over te brengen. In theorie genoeg om de lancering van een Scud-raket te voorkomen.''
Hoe dat werkt? Een sergeant van de Delta Force, de 'sensor', observeert bijvoorbeeld in de woestijn van Irak de contouren van wat een ingegraven bunker zou kunnen zijn. Liggen daar gifgasgranaten? Scuds wellicht? De sergeant geeft via zijn laptop de coördinaten door aan een commandovliegtuig en binnen tien minuten is de 'schieter' - een F-15E Strike Eagle jachtbommenwerper - ter plekke.
Wellicht heeft deze F-15 een van de BLU-118/B bommen aan boord, die het Pentagon heeft ontwikkeld om ingegraven bunkers te vernietigen. De sergeant op de grond richt een laserstraal op de ingang van de bunker, waarna de piloot van de F-15E zijn bunker buster alleen nog maar in de laserstraal hoeft te mikken.
De duizend kilo zware bom met zijn thermobarische lading (hitte en druk) baant zich een weg door de grond en het graniet, waarna de bunker in lichterlaaie wordt gezet door een vuurbal die vergezeld gaat van een enorme schokgolf. Alles verbrandt, mensen én chemische en biologische wapens.
Urgent
De BLU-118/B is het geesteskind van het Defense Threat Reduction Agency (DTRA) in Fort Belvoir, vlakbij Washington. ,,De naam zegt het al: Wij moeten de dreiging van massavernietigingswapens verminderen. Dat deden we al vóór 11 september 2001, maar sindsdien heeft ons werk veel meer urgentie gekregen'', zegt DTRA-woordvoerder David Rigby.
,,Iedere Amerikaan weet nu wat vernietiging in eigen land betekent. Wij moeten het Pentagon voorbereiden op de gevolgen van biologische en chemische oorlog, maar ook helpen bij het ontwikkelen van speciale wapens om die dreiging te elimineren. Commandanten moeten de middelen hebben om effectief ondergrondse bunkers of tunnels aan te vallen. Als generaal Franks snel een nieuw wapen wil hebben, dan komt hij naar ons.''
,,Reken maar dat ze die bommen gaan gebruiken, bijvoorbeeld om het militaire H3 complex in het uiterste westen van Irak, zo dicht bij Israël, te vernietigen'', verzekert John Pike, autoriteit op het gebied van bewapening en strategie. Voor Pike en zijn organisatie Globalsecurity.org geen statig onderkomen in het centrum van Washington, maar een kelder in de buitenstad Alexandria. ,,We zijn arm, en dan te bedenken dat de lui in het Pentagon op onze website kijken om te zien hoe hún troepenopbouw in de Golf verloopt.''
Satellietfoto's van Iraakse wapencomplexen en Amerikaanse bases in de Golfregio hangen aan de muur. Een eldorado voor de freak, en dat is Pike, maar wel een die heeft nagedacht over de Amerikaanse strategie, Saddams antwoord en de eventuele afgrijselijke afloop.
,,Ik weet niet wanneer de oorlog komt en hoe lang hij gaat duren, maar ik weet dat hij komt en dat het een verrassingsaanval moet zijn. Daarom geeft het Pentagon zo min mogelijk informatie en de informatie die het geeft is onjuist of misleidend. De oorlog zal eerder beginnen dan men verwacht. Dus probeer je iedereen ervan te overtuigen dat het een grote oorlog wordt die later begint, terwijl het een middelgrote oorlog wordt die snel begint. Je lekt allerlei strijdplannen, zodat Saddam Husayn niet weet wat hij kan verwachten.''
Drie fronten
De oorlog zal minimaal drie dagen en maximaal zes weken duren, zegt Pike. Hij loopt naar een grote kaart van Irak, aanwijsstok in de hand. ,,Het Pentagon wil doen geloven dat de aanval op drie fronten wordt ingezet en dat er eerst een grote luchtcampagne wordt uitgevoerd, voordat de grondtroepen worden ingezet. Vanuit Turkije in het noorden, uit het westen via Jordanië en uit het zuiden via Basra. Het probleem is alleen dat je op al die punten geen grote Amerikaanse aanvalsmacht kunt inzetten. Het is óf te bergachtig, óf alleen maar moerasgebied.''
,,Uiteindelijk is er maar één aanvalsroute en daar heeft niemand het over. Die loopt door de woestijn in het zuiden. Eén grote snelweg, zeshonderd kilometer lang, honderdvijftig kilometer breed, die het Amerikaanse Vijfde Korps in twee dagen voor de poorten van Bagdad brengt. In de zuidelijke woestijn heeft Saddam geen troepen. De Golfoorlog van 1991 heeft hem geleerd wat dan met zijn troepen gebeurt. Bovendien heeft hij ze nodig om het volk onder de duim te houden. Het enige dat tussen het Vijfde Korps en Bagdad staat, is de rivier de Eufraat.''
En wat kan de Republikeinse Garde van Saddam doen? ,,Zodra de trucks hun bases verlaten, ontploft de kop van hun konvooi en vluchten de soldaten aan de achterkant. De enige uitweg voor Saddam is, de Amerikanen naar Bagdad lokken voor huis-aan-huisgevechten én zijn chemische wapens gebruiken. Hij zal ze snel inzetten en vaak. Hij zal vanuit Basra chemische granaten op Koeweit afschieten. Hetzelfde doet hij als de Amerikanen bij Bagdad komen, in de hoop dat die zo wanhopig worden, dat ze de stad opblazen.''
Volgens Pike hoopt het Pentagon dat het regime instort als de tanks van het Vijfde Korps voor Bagdad staan en het volk, bij het zien van beelden van een vluchtende Saddam die voor de camera wordt gearresteerd en geëxecuteerd, zich keert tegen de Saddam-kliek. Het enige wat de Irakezen namelijk op televisie zullen zien, is Amerikaanse propaganda, dus ook gefabriceerde beelden van de 'dood' van Saddam.
Copyright © 2003, Nederlands Dagblad
